Fascial Distortion Model – przede wszystkim stosowana w terapii bólu i przy urazach narządu ruchu.
FDM to metoda terapeutyczna, która opiera się na badaniu i leczeniu zaburzeń powięziowych. Jest modelem anatomicznym rozwiniętym przez amerykańskiego osteopatę dr. Stephena Typaldosa na podstawie uważnej obserwacji reakcji pacjentów, ich mowy ciała. Powstał spójny system sześciu zniekształceń powięzi.
Jednym z kluczowych elementów diagnozy, wywiadu jest sprowokowanie bólu przez pacjenta i dosłowne pokazanie przez niego sposobu terapii przez charakterystyczne gesty. To pacjent jest ekspertem od własnych dolegliwości nawet jeśli sam sobie z tego nie zdaje sprawy.
Wskazania do leczenia FDM
FDM często jest stosowany u sportowców ze względu na błyskawiczne efekty oraz ich dużą wytrzymałość. Równie dobrze sprawdza się u innych np. w leczeniu przewlekłych dolegliwości np:
- Ostry ból z powodu skręcenia, zwichnięcia stawów, urazów sportowych (naciągnięcia więzadeł, stłuczenia, naderwania mięśni)
- Ból pleców, krzyża, ramion i karku, głowy
- Ból w okolicach stawów – w środku, wokół – kostka, kolano, biodro, bark, łokieć
- Ból biegnący wzdłuż kończyn (przedramię, ramię, uda, łydki), wzdłuż kręgosłupa
- Objawy odrętwienia, mrowienia, osłabienie, niestabilność
- Ograniczenia ruchomości
Ważne uwagi o doznaniach i efektach po zabiegu
- Leczenie zazwyczaj jest bolesne (nie zawsze) ale skuteczne
- Mogą pojawiać się krwiaki, zaczerwienienia
- Mogą występować bóle mięśni
- Może być odczuwalne chwilowe pogorszenie objawów – szczególnie u pacjentów z przewlekłymi problemami
Przeciwwskazania do terapii FDM
- Brak odporności na ból – dla większości technik FDM.
- Wysoka temperatura ciała (powyżej 38°C)
- Choroby o podłożu bakteryjnym, wirusowym i pasożytniczym szczególnie z podwyższoną temperaturą – możliwość zainfekowania terapeuty, przeciążenie pacjenta
- Zmiany skórne w okolicy bezpośredniego działania
- Nowotwory – część technik wykluczona bo np przerzuty do kości osłabiają je, część środków (np przy chemio’terapii’, kortyzol) zmienia strukturę, tkanki
- Krwotoki lub możliwość ich wystąpienia (z powodu dużej siły)
- Hemofilia (jw)
- Skaza naczyniowa
- Menstruacja (3-4 pierwsze dni)
- Tętniaki – jeśli o nich wiemy
- Krwiaki – da się pracować ale część pacjentów nie toleruje takiego działania
- Żylaki (w miejscu bezpośredniego działania)
- Ciąża – ryzyko wywołania przedwczesnych skurczów (gdy bardzo silny ból mogący mieć wpływ na przebieg ciąży – konsultacja z lekarzem)
- Nadciśnienie (niewyrównane farmakologicznie)
- Miażdżyca – mocny nacisk na tkanki stwarza ryzyko uwolnienia zatoru lub uszkodzenia ściany naczynia
- Wszelkie stany zapalne (np. artretyzm (RZS) w okresie zaostrzenia choroby, jednak przy dystorsjach okołostawowych można doprowadzić do znacznej poprawy)
- Złamania – w zasadzie do stosowania tylko przez lekarzy najlepiej przed usztywnieniem
Zapisz się na bezpłatną konsultację.
Zostaw komentarz